Diaboloog: twee strijdige willen met elkaar in gesprek | Erik Boers
(een oefening rond zelfbeheersing en wilskracht)
Ons woord 'duivel' is te herleiden tot het woordkoppel 'dia volo' wat letterlijk 'twee willen' betekent. Je wilt het één en tegelijkertijd iets compleet anders. Om duivels van te worden! Die wilstrijd kan je weerhouden te doen wat je wilt (bijvoorbeeld je irritatie uiten) of dat te doen wat je eigenlijk wenselijk vindt (vegetarisch gaan eten).
Om helder zicht te krijgen op deze tweestrijd en deze wellicht te overstijgen kan het helpen een zogenaamde 'diaboloog' te schrijven: een korte dialoog tussen twee 'willen'. Van belang daarbij is een moment te kiezen waarop je recentelijk in een tweestrijd met jezelf belandde. Denk aan een moment waarop je verleid werd om niet te doen wat je je voorgenomen had te doen of waarin je je liet afleiden van datgene waarmee je (vol overtuiging) bezig was.
Dit schrijven werkt het best als je de verschillende willen een personage toekent. We hebben voor onszelf meestal wel een beeld bij de stemmen die in ons hoofd klinken als we weer eens met onszelf overhoop liggen: de 'criticaster', de 'angsthaas' of de 'uitsteller'... Gebruik in de diaboloog hun namen en geef eventueel aan met welke expressie ze hun mening inbrengen.
Hieronder een voorbeeld dat zich richt op het moment waarop je in de verleiding komt om, tijdens het werken aan een offerte, door te klikken naar nu.nl om te zien of er nog (sport-)nieuws is. Even relaxen.
Het jochie en de bovenmeester
Bovenmeester (nadrukkelijk): "Hou op met die flauwekul." Jochie (geïrriteerd voor zich uitkijken): "Laat me toch spelen!" Bovenmeester (rustig articuleren): "Ontspannen kan altijd nog. Nu moet je doorpakken; je aandacht niet laten verslappen." Jochie (hulpeloos): "Nou - in jouw lesrooster zit echt heel weinig speelruimte, hoor!" Bovenmeester (vriendelijk met een lichte glimlach): "Ja, behalve als je leren en werken opvat als spel." Jochie (verrast opkijken): Huh ?!
Na het schrijven (en eventueel voorlezen in de groep) kan het interessant zijn om de volgende vraag te stellen: "Naar wie gaat je sympathie uit en waarom?" Bij de bovenstaande diaboloog merkte de schrijver dat zijn sympathie verschoof van het jochie naar de bovenmeester. En dat hielp om bij een volgende gelegenheid met enige mildheid naar het zwoegende jochie te kijken en tegelijkertijd met meer lichtheid het werk voort te zetten.
|