Samen Spreken
Samen Denken
Samen Werken

home wie wij zijn wat wij doen en voor wie publicaties contact

Hemelvaart 2014: verstilling | Erik Boers

Ik rijd omhoog, in mijn auto naar het Noorden. De hemel komt naar beneden. Regen en nevel. Het verleden komt boven zodra ik Friesland bij Lemmer binnenrij. Zwerven met ons Vrijheidje over de meren. Het Tjeukemeer aan mijn rechterhand. Wat een storm toen! Langweer links. Wat een zonnig terras! Sneek, IJlst: de historische  Elfstedentocht in de dooi van  21 februari 1985. Wat een pijn in mijn benen toen ik weer lopen moest!.

Deze reis naar Friesland voelt als een hemelvaart. Op weg naar een landstreek vol hemelse herinneringen met het trieste besef dat er al een heel leven achter me ligt.

Het is stil op de weg. Het is bar vroeg in de ochtend. Het is hemelvaart. Wat vrachtwagens, een enkele personenauto. Zo'n religieuze feestdag zorgt voor rust in een hectische samenleving, ook al heeft men de religie achter zich gelaten. Net als ik. Hoewel mijn hoofd nog regelmatig gonst van de gezamenlijk uitgesproken woorden, heb ik het geloof uit mijn kindertijd vaarwel gezegd.

Is gekruisigd, gestorven en begraven.
Nedergedaald ter helle.
Ten derde dage wederom opgestaan van de doden.
Opgevaren ten hemel,
Zittende ter rechterhand Gods, des almachtigen Vaders,
Vanwaar hij komen zal ....

Hemelvaart: een belofte van wederkomst.

Het is zes jaar geleden dat ik voor het laatst deze weg ging naar een oude boerderij, gedeeltelijk omgebouwd tot een Boeddhistisch retraiteoord en een rusthuis voor afgedankte dieren. Us Thuus. Voorbij Groenterp, waar het asfalt overgaat in een karrenspoor. Te midden van drassige weilanden. Verscholen tussen populieren. Verderop het spoorlijntje naar Stavoren. Daarachter de Oudegaaster Brekken.

Wijdsheid.

Op een rustige dag zoek ik voor drie dagen de stilte weer op. Dit maal niet bij de Karmelieten in Gent of Brugge, maar in Friesland. Peter is daar, mijn meditatiemakker, samen met twee gasten. Oude bekenden: Saskia en Fike. En Lidy, onze gastvrouw. Een warm welkom valt mij bij aankomst ten deel.

"Erik kan niet stilzitten!" zegt mijn moeder keer op keer. Ze zou me hier eens voorbeeldig moeten zien zitten! Maar dat is natuurlijk niet de kunst. Mediteren is niet zozeer stilzitten als wel stilzetten. Het stilzetten van afwerende angst, grijpend verlangen, kille onverschilligheid.. Stil zitten helpt daarbij. En stilte.

Wat is en wat doet stilte?

Achter onze kaarsrechte ruggen zoemt nadrukkelijk een dikke vlieg. Vruchteloos poogt hij het licht (metaforisch: de verlichting?)  te bereiken aan de andere kant van het gekantelde Velux venster. Het herhalend gebrom vult de ruimte. Gezoem dat de stilte onderstreept.

Stilte? Het is hier wel rustig, maar je hoort van alles: kwetterende, krijtende, piepende weidevogels, briesende pony’s, kraaiende hanen, kwakende kikkers. En daarnaast je eigen ademhaling of het slikken van de buurvrouw. Stilte is niet 'afwezigheid van elk geluid', maar opmerkelijke afwezigheid van bekend geluid.

Bij aandachtsmeditatie draait het geloof ik om stilte van binnen: ik hoor het geluid van de vlieg, ik interpreteer het als ontsnappingspoging, ik voel het ongemak, het grijpende verlangen om het dier uit zijn lijden te verlossen (of eigenlijk: mezelf van dit ongeduld te verlossen), maar ik doe het niet. Ik zit stil en blijf stilzitten. Ik verstil te midden van prikkels die mij normaliter in beweging doen komen.

En natuurlijk: na afloop van de sessie brengt Peters mededogende hand de vlieg - moegestreden, stilgezeten - naar het licht.

Waarom zoek ik twee keer per jaar drie dagen de verstilling op? Welk ideaal gaat daarachter schuil? De mens is in mijn ogen een aards wezen, voornamelijk bezig met overleven. Maar hij heeft ook oog voor de hemel, geniet van het avondrood. Een moment van bezinning: wat prachtig, hoe kan dit? Dankbare verwondering.

Ik koester het ideaal dat gezamenlijke bezinning de mens verleidt het primair overleven in te ruilen voor een aandachtig en zinvol leven.

Drie dagen aandachtig zwijgen, stilzitten, schrijven, voorlezen, luisteren en spreken.

Drie dagen gezamenlijke bezinning tussen hemel en aarde.

 
English

Erik Boers

Dorien Brunt

Erica Koch

Brunhilde Legeland

Pieter Mostert

Maarten Rienks

Links

Blogs
Verkiezingsuitslag en Morele Intuities | Erik Boers
 
Leer de juiste woorden | Erik Boers
 
Online intervisie, mijn standpunt herzien | Erica Koch
 
Hoezo ambulantisering | Erik Boers
 
Ervaringen met online intervisie en werkzame bestanddelen | Erica Koch
 
Meer blogs >>
 
 

Het Nieuwe Trivium, filosoferen in organisaties | Nicolaas Beetsstraat 11, 5615 JH Eindhoven | 06 - 5516 6147 | info@hetnieuwetrivium.nl |