Kampvuurgesprek | Erik Boers

Tijdens onze ‘Masterclass’ Dialoog en Interventiekunde afgelopen week eindigden we elke dag met een mijmerende terugblik. Daarvoor zijn allerlei vormen te bedenken; wij bedachten een nieuwe: het kampvuurgesprek.

Ingrediënten:

• Een flip-overvel, met daarop een kampvuur getekend
• Een kring van deelnemers die zich scharen rond het ‘vuur’
• Een kamplied meerstemmig gezongen of in canon (ditmaal Blue Moon*)
• Gevolgd door een stilte, waarbij ieder, dicht opeen gepakt, naar het vuur staart
• Een beurtelingse verzuchting: “Langzamerhand begin ik me toch af te vragen wat/hoe/waarom …” Of:”Wat ik me al een tijdje afvraag, is ….”
• Een instemmend knikken en hummen van de anderen
• Een tussentijdse stilte, waarin je (bij wijze van spreken) het vuur hoort knetteren
• Een gesprek dat in alle rust voortduurt
• Totdat iemand verzucht: “Ik begin me langzamerhand toch af te vragen of het niet mooi is geweest zo.”

Dit leverde een intens, oprecht, verstillend, soms ook vervreemdend gesprek op. Op basis van de afgegeven rooksignalen bouwden wij het programma van de volgende dag.

* De sterrenkundige onder ons legde uit wat een ‘Blue Moon’ is: de tweede volle maan binnen een kalendermaand (deze zomer op 30 augustus prachtig te zien bij een heldere hemel).