Medea | Erik Boers

Dit weekend zag ik een uitvoering van de Griekse Tragedie Medea door De Veenfabriek, Muziektheater Transparant en het Hermes Ensemble . Het was een prachtige uitvoering in woord, muziek en gebaar.

Na de eerste monoloog, Creon, dacht ik: ‘Dit kan niet overtroffen worden’. Maar  de daaropvolgende acteurs deden mij weer tientallen minuten lang aan hun lippen hangen. Wat een meesterlijk staaltje voordrachtskunst! Wat een poëtische teksten!

Vier monologen, vier perspectieven op dezelfde situatie: Creon vanuit zijn wanhopig verlangen naar harmonie; Gauke vanuit haar onbevangen verliefdheid; Jason vanuit zijn zoekende rol als leider; Medea vanuit haar tastbaar moederschap.

Het geheel omlijst door een melodieuze klaagzang zonder woorden, in een Turks ritme en toonzetting. Want uit die streek kwam Medea.

Zeer inspirerend voor wie geïnspireerd wil raken door de Vrije Kunsten Retorica, Grammatica, Dialectica. Bovendien zeer actueel: het verlies van een koningskind, de teloorgaan van leiderschap, de tragiek van jaloezie.